Tag Archive for 'cadmagazine'



13
May

Clubliefde

Al zolang ik me kan herinneren ben ik een supporter van Feyenoord. Als klein ventje ging ik al met mijn pa en broertje naar het stadion “Waar je zo gezellig zit”. Buiten ballen deden we eerst met de buurman, Bennie Wijnstekers en later, op de lagere school voetbalden we op het grasveld waarna we bij ma Beenhakker (ja inderdaad de vrouw van de toenmalige Ajax-trainer maar in die tijd de moeder van een van mijn vrienden) een glaasje drinken. Toen we wat ouder waren gingen we zelfstandig met de bus naar De Kuip. Na een gewonnen wedstrijd zat je nog wel eens baldadig erg hard achter in de bus te zingen en opende je stiekem de dakluiken… (totdat de chauffeur via de intercom verzocht om deze weer te sluiten, wat je dan weer braaf deed). Het was een leuke tijd. In 1984, ik herinner het me nog als de dag van gisteren werd Feyenoord voor de eerste keer in 10 jaar weer landskampioen. Wat een geweldig team hadden we toen met Joop Hiele, Mario Been, Petur Petersson, Ruud Gullit, Johnny Rep en Peter Houtman zeg…

Mijn vrouw wees me deze week, na het gemopper van mij aangehoord te hebben over de beroerde resultaten van mijn cluppie, op het feit dat ik beter fan kon worden van een andere club. “Dan heb je minder vaak wat te schelden en ben je voortaan op zondag wat vrolijker”. Een argument waar op zich wat in zit maar ik denk dat ik nooit van mijn leven meer bij een andere club zal kunnen horen. Iets wat ik probeerde uit te leggen maar ze kwam met steekhoudende argumenten. Alleen al het feit dat een speler “tijdelijk” bij een club hoort en daarna vertrekt naar de concurrent is iets om over na te denken. Die concurrent kan natuurlijk ook Feyenoord zijn die een speler van een andere club inlijft. Om over trainers maar te zwijgen…

Tussen bovenstaande ervaringen en het werken met software zijn parallellen te trekken. Met de eerste software waar je tijdens je studie mee in aanraking komt blijf je altijd een relatie houden. De software waar je al jaren mee werkt kan weliswaar verouderd zijn maar je blijft geloven dat er betere tijden komen. Soms tegen beter weten in. Medewerkers van bedrijven waar je zaken mee doet verdwijnen naar andere bedrijven maar die volg je natuurlijk niet blindelings.

That reminds me… in 1984 was toen Johan Cruyff ook niet in Rotterdamse dienst??

Share
13
Jan

Goed voornemen

In ons huis was de CV-ketel nodig toe aan vervanging. Dus de man des huizes maakte een afspraak met wat vertegenwoordigers van bedrijven die van het plaatsen van die apparaten hun professie hebben gemaakt. Er kwamen dus van die commerciële types over de vloer. Gezellig, bakkie koffie erbij, rondje lopen, kijken en meten. De vaktermen vlogen, samen met de brochures, over tafel. Ruimtecompensatie, weersafhankelijke regeling, stooklijn, modulerende ketel. Enfin, als leek snap je daar dus niets van.

De prijzen ontlopen elkaar niet zo veel, servicecontractje hier, gratis installatie daar. Wat het gasverbruik zou gaan worden, volgens ons toch een niet onbelangrijk onderdeel in de prijsvergelijking, dat kon niemand ons precies vertellen. Dat was afhankelijk van ons stookgedrag, want dat zou gaan wijzigen maar dat wisten we nog niet.

Is het nou zo veel gevraagd? Ik wil de douche kunnen gebruiken zonder eerst af te stemmen of iemand anders in huis warm water in gebruik heeft en de CV moet het huis lekker snel verwarmen. En dat dan tegen een schappelijke prijs.

De verkoper die het beste verhaal had was diegene die jarenlang zelf als monteur had gewerkt, dat boezemde me al vertrouwen in. Maar dat hij er gratis 3 thermostaatknoppen bij deed gaf uiteindelijk de doorslag.

Het verhaal over de installatie, die niet zonder slag of stoot gegaan is, zal ik u besparen. Ook dat wij een week lang met het hele gezin rond de open haard hebben gezeten op een berenvelletje omdat het huis niet warm te krijgen was laat ik achterwege. Dat de medewerkers op het callcenter geen enkel respect hebben voor de klanten wisten we al, dus daar hoef ik het ook niet over te hebben.

Zelf zal ik dit jaar (het is begin januari dat ik dit schrijf dus zie het als een goed voornemen) géén moeilijke woorden gebruiken bij onze klanten. Géén vakjargon bezigen. Géén loze beloftes doen. Wél zal ik mijn collegae stimuleren de klanten op nummer 1 te laten, eerlijk te zijn en afspraken na te komen.

Af en toe zal ik een thermostaatknop weggeven.

rob roef, januari 2010

Share
16
Nov

Een goede bui

Vorige week kreeg ik een envelop van ons energiebedrijf. Door de uitbundige envelop wist het dat het niet ging om een factuur want doorgaans gebruiken ze daar wat een meer ingetogen versie voor. Normaliter scheur ik dit soort post zonder kijken door de midden en archiveer ik ’t in het daarvoor speciaal ingerichte archief onder mijn bureau.
Op de een of andere manier wekte de vrolijke afbeelding op de envelop mijn interesse en daar om opende ik ‘m voor deze ene keer. Misschien was ik wel in een goede bui.
Direct na openen zag ik dat de inhoud te maken had met windenergie, een nieuwe vorm van groene energie. Nieuw? Nu nog beter? Volgens mij zie ik al jarenlang een windpark van een paar km lengte langs de A6 en staan er her en der verspreid in het land diverse windmolens die energie opwekken.
Er waren 4 verschillende flyertjes aanwezig in de envelop, allemaal een ander formaat, ander soort papier en met veel lettertypes. Tot dusverre was de inhoud vooral schreeuwerig aanwezig. Gelukkig was ik in een goede bui.
Vanzelfsprekend was er een belangrijke boodschap verstopt in de energiepost, ze willen graag dat wij deze energie gaan gebruiken. Hoewel het iets duurder is nemen zij graag de helft van de meerprijs voor hun rekening. Althans dat is wat ik ervan kon maken…. Wat het me exact ging kosten dat weet ik niet want dat is afhankelijk van het gebruik. Maar dat weten ze toch? Was dit niet hetzelfde bedrijf dat me 3 dagen eerder een afrekening stuurde?
Ik heb de envelop met inhoud bewaard en op mijn prikbord gehangen. Als het even tegen zit dan kijk ik er vanuit mijn ooghoeken naar…..
november 2009
Share
16
Oct

Het R-woord

Eigenlijk wil ik het niet over hebben maar toch ontkom ik er niet aan, het R-woord. Je komt het overal tegen, vaak in combinatie met het C-woord en het samengestelde KC-woord.
Wordt er een beetje moe van en soms zelfs slaap ik er slecht van.
Wat ik bedoel? Nou, ik geef een voorbeeld; Architecten hebben dit jaar een omzetderving van meer dan 40%. Van deze beroepsgroep in de bouw vallen er dit jaar 33% buiten de boot. Speciale programma’s zoals “Nederland wordt anders” en “Building Brains” worden opgetuigd, ondersteund met overheidsgelden, om – ik citeer – deze time-out goed te gebruiken om ons te verdiepen in belangrijke thema’s.
Snapt u wat ik bedoel?
Het vraagt nogal wat van u en mij, zo’n R. En wat kunnen we er tegen doen? Anders dan onze ruggen recht houden, goed op de winkel passen en het beetje geld dat we nog hebben niet in Wognum stallen?
Ik zou zeggen:
R-tegenaan!
R-gens schijnt de zon!Samen komen we R wel!
oktober 2009
Share
28
Aug

Klagen staat vrij.

Wij – Nederlanders – klagen over alles maar doen dat vaak in indirecte vorm… het liefst tegen de personen die niet direct met het onderwerp te maken hebben en er niets aan kunnen veranderen.

Neem als voorbeeld het weer. Niet geheel toevallig want dit jaar volgt na na de warmste winter ooit de warmste herfst ooit en de op twee na warmste zomer ooit. Uitstekende redenen om eens lekker over te klagen. Waarom eigenlijk? Het lijkt me omdat mensen hun ongenoegen gewoon kenbaar moeten maken, mensen willen hun spanningen afreageren. Daarvoor zoeken ze een uitlaatklep. De een gaat sporten, de ander gaat zeuren. Het klagen kan excessieve vormen aannemen, zorgen van mensen op het ene vlak worden afgereageerd op het andere vlak en hoe meer zorgen, hoe meer klagen.

In deze tijden van economische ellende wordt er meer geklaagd dan ooit, dat komt omdat mensen meer problemen hebben en meer ongenoegen moeten afreageren. Onlangs kwam het uiten van ongenoegen tot een vreselijk drama. Tientallen ontevreden jongeren hadden besloten hun ongenoegen af te reageren tijdens een evenement dat eigenlijk een feest had moeten worden.

De verharding van de maatschappij heeft volgens mij ook te maken met het feit dat de mensen steeds vaker ontevreden zijn. Door een grotere welvaart en zijn we met zijn allen steeds sneller ontevreden met wat we hebben, we willen meer, meer, meer en vergeten maar al te vaak dat we het (erg) goed hebben.

Zolang het blijft bij klagen heb ik er geen problemen mee, gebruik daarom gerust mijn e-mailadres om eens lekker van u af te klagen. Als ik u daarmee kan behoeden voor het aanrichten tot grotere schade… BE MY GUEST.
augustus 2009
Share
14
May

Waarschuwingwaarschuwing

Pas maar op, vertrek vroeg van huis, het wordt morgen glad dus lange files worden verwacht. En als je dan in de file komt… zorg er dan voor dat je voldoende warme kleren bij je hebt, een thermos-kan met warme drank. Is je accu wel op peil? De wegenwacht doet er meer dan 3 uur over om u te komen helpen. Wellicht een paar winterbanden aanschaffen? Het kan altijd veiliger nietwaar?

De ANWB verwacht topdrukte naar de kust want het wordt 25 graden. Ga dus vroeg van huis en neem voldoende te drinken mee om uitdroging te voorkomen. Zorg ervoor dat uw koelvloeistof op peil is om oververhitting van uw motor te vermijden. Of ga eigenlijk liever gewoon maar niet want als je het al redt om naar het strand te ge-raken dan raak je vast je auto niet kwijt met al die drukte.

De beurs gaat hard onderuit, aandelen zijn niet langer zaligmakend. Kijk naar de verschillende actualiteitenprogramma’s om bij te blij-ven. Ook al belegt u niet op de beurs, dan nog is het zeer belangrijk om te weten hoe hard de beurs in Wallstreet keldert. Of dat u het exact verloop van de Foetsie-index in Japan kent. Zelfs uw favoriete radio DJ weet u bang te maken door alle dalende koersen op te noemen.

Heeft u plannen om te gaan verhuizen? Dan moet u eigenlijk eerst zorgen dat u uw huidige woning verkoopt want die raakt u anders aan de straatstenen niet kwijt! En denk maar niet dat u een hypo-theek kunt afsluiten want banken willen wel uw geld stallen maar geen geld uitlenen.

Een auto kopen in deze tijd? Niet doen, vooral niet doen want het wordt allemaal veel goedkoper. We gaan namelijk een recessie in en dan krijg je 2 auto’s voor hetzelfde geld. Vooral Amerikaanse au-to’s, die worden echt goedkoop, dat verzeker ik je!

Wordt u ook zo moe van de zelfbevestigende voorspellingen die iedereen lijkt te verkondigen? Ik stel voor dat we hier in 2009 NIET aan meedoen, hebben we een deal?

Share
01
Apr

1 april

Jammer genoeg werk ik op woensdag thuis anders had ik me een bult kunnen lachen om de 1 april grappen van mijn collegae. Ik heb wel contact met mijn collegae maar dat gaat digitaal, beetje chatten via Skype enzo. Niet dat ik daar vies van ben hoor, van een beetje digitale asynchrone communicatie, integendeel.

Maar je mist wel wat.

Hetzelfde geldt als je met elkaar telefoneert, dan kom je ook nog wel eens voor verrassingen te staan. Met name omdat je de ander niet goed begrijpt.

Omdat je wat mist!

Nonverbale communicatie is het wat je mist! Het gezicht van degene met wie je spreekt, spreekt vaak boekdelen. Wat dat betreft hebben de digibeten het toch maar goed en lijkt het voor ons, de digitalen een verloren zaak. We weten bijna niet meet hoe we moeten lachen, hoe we elkaar zonder wat te zeggen, slechts door naar elkaar te kijken, tot huilens toe aan het gieren krijgen.

In tegenstelling tot de digibeten weet ik echter binnen luttele seconden welke grappen er vandaag zijn uitgehaald, zijn vastgelegd op internet en daar moet ik dan weer hartelijk om lachen.

Ook om het feit dat ik nu al weet dat de hoofdredacteur van CAD-Magazine op mijn stukje zit te wachten, ik hem zojuist een bericht heb gestuurd dat het niets meer wordt en hem alsnog deze column op zal sturen scherp tegen 1700 uur (deadline).

Overigens, weet u wat BIM betekent? Ik hoorde het gisteren:
Buitengewoon Irritant Modewoord

Hebben we toch nog gelachen vandaag!

LOL 😉 ROTFL 😀

rob roef, 1 april 2009

Share
25
Mar

Doe maar een bod

Vreemd eigenlijk dat zaken waar je het minst verstand van hebt vaak het meeste kosten. Het afgelopen jaar ben ik in de gelukkige omstandigheid geweest om zowel een nieuwe auto als woning te kunnen “uitzoeken”. De auto heb ik al eens eerder een column over geschreven (en ging vooral over het plezier van mijn klassieke motorscooter) maar over het huis heb ik nog niet gerept.

Zodra je jezelf gaat oriënteren op de aanschaf van een nieuwe woning dan schat je eerst je eigen kredietwaardigheid in en start je een zoektocht op internet. Natuurlijk zijn de huizen die je het leukste vind “net boven je budget”. In de meeste zoekmachines kun je prijs als belangrijkste criterium opgeven maar weet u wat uw huis waard is? Écht waard dus bedoel ik dus…

Waarschijnlijk heeft u mijn vorige vraag bevestigend beantwoord. Ik geloof er echter niets van. De stapel stenen, oneerbiedig gezegd, vertegenwoordigd een herbouwwaarde, emotionele waarde en economische waarde in het vrije verkeer. U en ik gaan uit van de waarde van het huis van de buren dat vorig jaar verkocht is en vullen dat aan met de emotie die onze woning voor ons vertegenwoordigd en vertalen dat naar een prijs.

In diverse programma’s op de televisie worden bouwvallen van huizen opgeknapt door de toekomstig bewoners opgeknapt en opnieuw getaxeerd. Opmerkelijk zijn de verschillen tussen de waarde die de bewoners in hun hoofd hebben en de gemiddelde waarde die ervaring taxateurs voor de woning berekenen. Bijna altijd zit er een groot verschil tussen en zijn de bewoners teleurgesteld met de uiteindelijke verkoopwaarde.

Weet u wat uw software kost? Ik bedoel niet de kosten die u moet maken om een licentie aan te schaffen maar de kosten om de software te maken. Uw software wordt geschreven door mensen, echte mensen die met passie hun kennis aanwenden om een digitaal product te vervaardigen. Mensen met een woning waarvan ze niet precies weten wat ‘ie waard is.

Share
01
Nov

Standaardisatie, ofnie?

In de bouw kijken we wel eens jaloers naar andere industrieën en dan met name naar de automobielindustrie. Wat een geweldige systemen hebben ze daar, zowel in het ontwerp als uitvoering wordt alles van “a tot z” volgens vooraf gemaakte afspraken geregeld. Dat heeft als resultaat dat er in een productielijn op het allerlaatste moment nog modificaties gerealiseerd kunnen worden. Toch een andere kleur? De computer bij de dealer vertelt u of de auto al gespoten is!

Toch is het niet helemaal waar, het lijkt maar zo.

Om te beginnen is het aflevermoment van de auto aan allerlei puur willekeurige factoren onderhevig. De besteldatum en geplande levertijd suggereren dat de auto op een zeker moment van de band afkomt maar niets is minder waar. In mijn geval had ik het allemaal goed uitgezocht en zou de bestelde auto 6 maanden later mijn toenmalige bolide gaan vervangen. Uit de tussentijdse peilmomenten (ik hield regelmatig telefonisch contact met de dealer) bleek dat alles nog steeds op schema liep.

Tot het moment dat ik 4 maanden later belde en bleek dat de auto de week erop zou worden afgeleverd.

De dealer wist mij “trots” te vertellen dat de auto “nu al” geleverd was bij de Nederlandse importeur en dat binnen een week de levering bij de dealer gepland stond. Opvallend was trouwens wel dat ook dit keer het initiatief om contact op te nemen bij mij lag, ik zou anders wellicht pas een dag van te voren wat hebben gehoord… Lekker klantvriendelijk weer (zie mijn vorige column)…

Enfin, de levering maar “geaccepteerd” en mijn andere auto in de verkoop gezet (ben ik overigens nog steeds niet kwijt, iemand interesse in een gezinsauto op LPG?).

Nu blijkt – na al 2 keer in 4 maanden een nieuwe boordcomputer van € 2400 / stuk te hebben gekregen – dat de problemen met de elektronica die ik heb mogen ervaren schijnen te worden veroorzaakt door een niet goed passende kabelboom.

Het (niet) mooie is dat deze kabelbomen weliswaar bestaan uit standaard onderdelen maar dat niet standaard dezelfde onderdelen worden gebruikt. De door de Duitse fabriek aangeleverde kabelboom bleek niet te passen. Nu maar hopen dat de nieuwe zending wel op maat wordt gemaakt.

Leve de standaardisatie, of toch nie?

Share
09
Sep

Klantonvriendelijk

Na ongeveer 10 minuten wachten na gearriveerd te zijn op het zonnige terras weet ik eindelijk de attentie van een van de medewerkers van het etablissement te trekken. Ik blijf rustig “Goedendag, ik zou graag wat willen bestel…” Nog voor ik mijn zin af kan maken wordt er gesnauwd “Dan moet u bij mijn collega zijn!”. Verbaasd blijf ik wachten tot ik met veel handgebaren ‘de collega’ zover weet te krijgen om zich te verplaatsen naar onze tafel. Onderweg naar onze tafel rekent de collega terloops nog een keer of 2 af bij andere tafeltjes en net voordat terrasmedewerker aankomt (ik zit al hoopvol klaar) wordt gestart met het afruimen van de tafel van de buren.

Mijn tafelgenote weet dat ik niet zo goed tegen dit soort situaties kan en wordt onrustig.

Met stemverheffing probeer ik de aandacht te trekken “Pardon, wij willen graag bestellen!”. Als reactie wordt over de schouder “een ogenblikje, ik kom zo bij u” toegeblaft.

Opnieuw wordt ons geduld op de proef gesteld. We kwamen hier toch omdat ze hier van die lekkere salades hadden? De geweldige service kunnen we ons niet meer herinneren.

Na nog een keer of 3 wenken, roepen en zwaaien heeft de terrasmedewerker gelukkig een gaatje in zijn blijkbaar overvolle agenda weten te vinden. Ineens staat ‘ie voor onze tafel en zonder woorden maar met een of andere keelklank en hoofdgebaar probeert hij ons een bestelling uit te lokken. Wij bestellen een zoete witte wijn en een glas bier en bovendien verzoeken we de lunchkaart want welke salade we hier ooit exact hebben gegeten dat weten we niet meer.

Nog steeds zonder woorden, ook zonder hoofdgebaren maar wel erg diep zuchtend start de terrasmedewerker zijn zoektocht naar een lunchkaart. Dachten we. Ineens zien we ‘m tussen de tafels door lopen met een dienblad met bestellingen. Op het moment dat we ‘m terug naar binnen zien lopen met een leeg blad blijkt dat onze bestelling er niet bij zit. De lunchkaart is ook nog steeds niet gebracht.

Na 45 minuten zetten we onze aftocht van het terras in en onderweg komen we de medewerker en onze drankjes tegen. “Wij hadden graag wat willen eten. Jammer dat het u niet uitkwam vandaag”, weet ik nog net uit te brengen…

Share