Tag Archive for 'nadenken'

23
Aug

Links rijden

Tijdens de lange rit door Duitsland viel het me direct op; het zijn steeds weer de Nederlanders die links rijden en de boel ophouden. “Je ziet toch dat ik harder ga en daar zijn ze ‘hier’ toch aan gewend?” waren de eerste gedachten die na het passeren van de grens bij me opkwamen. Hiermee dacht ik me prima te hebben aangepast aan de gebruikelijke manier van doen in het buitenland.

Na enige tijd begon me op te vallen dat er meer nutteloze linksrijders waren dan dat er als Nederlanders te herkennen automobilisten rondreden. Terwijl de rechter rijstrook helemaal leeg was stroopte de linker dicht en omdat rechts inhalen verboden is ontstond er bijna een file van linksrijders.

Er gold op sommige plekken geen snelheidsbeperking en het leek wel alsof iedereen harder wilde rijden dan zijn of haar voorganger. Hierdoor reed uiteindelijk iedereen zachter dan dat er wel een beperking zou hebben gegolden…

Op de terugweg was het later op de dag en was er minder verkeer op de weg dan op de heenweg. Daarom lukte het me om veel harder te rijden dan ik gewend ben. Dit tot grote hilariteit van de 3 puberjongens achterin de auto en even grote ergernis van mijn geliefde. Hetgeen tot resultaat had dat ik snelheid minderde en uiteindelijk eindigde met een goede kruissnelheid. Eén die ik waarschijnlijk ook had gehaald als ik een constante, veel veiliger, snelheid zou hebben gereden.

Het lijkt erop dat sommigen in Nederland net zo aan het BIMmen zijn gegaan als ik ging links rijden in Duitsland. Opgejaagd en omdat dat blijkbaar zo hoort – zonder ervaring – zo hard mogelijk gaan en er na enige tijd achter komen dat je aan de rechterkant beter en veiliger je bestemming had kunnen bereiken.

Ik wens u een behouden reis.

Share
13
Jan

Goed voornemen

In ons huis was de CV-ketel nodig toe aan vervanging. Dus de man des huizes maakte een afspraak met wat vertegenwoordigers van bedrijven die van het plaatsen van die apparaten hun professie hebben gemaakt. Er kwamen dus van die commerciële types over de vloer. Gezellig, bakkie koffie erbij, rondje lopen, kijken en meten. De vaktermen vlogen, samen met de brochures, over tafel. Ruimtecompensatie, weersafhankelijke regeling, stooklijn, modulerende ketel. Enfin, als leek snap je daar dus niets van.

De prijzen ontlopen elkaar niet zo veel, servicecontractje hier, gratis installatie daar. Wat het gasverbruik zou gaan worden, volgens ons toch een niet onbelangrijk onderdeel in de prijsvergelijking, dat kon niemand ons precies vertellen. Dat was afhankelijk van ons stookgedrag, want dat zou gaan wijzigen maar dat wisten we nog niet.

Is het nou zo veel gevraagd? Ik wil de douche kunnen gebruiken zonder eerst af te stemmen of iemand anders in huis warm water in gebruik heeft en de CV moet het huis lekker snel verwarmen. En dat dan tegen een schappelijke prijs.

De verkoper die het beste verhaal had was diegene die jarenlang zelf als monteur had gewerkt, dat boezemde me al vertrouwen in. Maar dat hij er gratis 3 thermostaatknoppen bij deed gaf uiteindelijk de doorslag.

Het verhaal over de installatie, die niet zonder slag of stoot gegaan is, zal ik u besparen. Ook dat wij een week lang met het hele gezin rond de open haard hebben gezeten op een berenvelletje omdat het huis niet warm te krijgen was laat ik achterwege. Dat de medewerkers op het callcenter geen enkel respect hebben voor de klanten wisten we al, dus daar hoef ik het ook niet over te hebben.

Zelf zal ik dit jaar (het is begin januari dat ik dit schrijf dus zie het als een goed voornemen) géén moeilijke woorden gebruiken bij onze klanten. Géén vakjargon bezigen. Géén loze beloftes doen. Wél zal ik mijn collegae stimuleren de klanten op nummer 1 te laten, eerlijk te zijn en afspraken na te komen.

Af en toe zal ik een thermostaatknop weggeven.

rob roef, januari 2010

Share
20
Mar

Dik

Waarom ik zo dik ben vraagt u? Nou dat heeft te maken met mijn zware botten en mijn genetische aanleg.. Ja genetisch inderdaad. Mijn vader is ook dik en zijn moeder ook. Trouwens mijn moeder ook en dat heeft helemaal niets te maken met ons eetpatroon want wij eten exact hetzelfde wat onze broers en zussen eten en die zijn ook niet dik. Tja.. natuurlijk doen we heel ander werk en haal ik wel eens een softijsje ‘s avonds bij ons in de haven maar dat ene ijsje heeft er verder ook niets mee te maken.

Nou daar zegt u wat.. zware botten, dat schijnt wel 3 hele kilo’s te schelen hoor. Maar ik heb wel eens gehoord dat dit van de buitenkant nauwelijks te zien is. Verder ken ik uw broer en die heeft toch vorige week tijdens de marathon van New York zijn persoonlijk record verbeterd??

Bovenstaand gesprek hoorde ik – in soortgelijke bewoordingen – onlangs en dat zette me aan het denken. Wanneer het over eten, drinken, sporten of iets anders algemeens gaat dan weet iedereen dat dezelfde input niet altijd leidt tot dezelfde output. Wat goed is voor de één is niet altijd goed voor de ander. Dezelfde patronen leiden bij de één tot een succes en met slechts enkele aanpassingen in de randvoorwaarden bij de ander tot een fiasco.

Bij softwaregebruik is dat precies hetzelfde. Waarom zou die software waarmee het ene bureau prima uit de voeten kan ook direct geschikt zijn voor het andere bureau?? Hanteren beiden dezelfde uitgangspunten bij het gebruik van de software? zijn de mensen op dezelfde wijze gekwalificeerd?

Toch zijn er bureaus die – als waren het eendjes die blindelings uit het nest hun moeder volgen – een keuze maken aan de hand van de ervaringen van een ander… Met alle gevolgen van dien. Stel uzelf daarom voortaan eens wat extra vragen voordat u zonder meer de keuze van een ander volgt.

rob roef, mei 2009

Share