Soms, niet vaak inderdaad, doe ik iets niet terwijl ik het wel had willen doen, goed over nagedacht heb en tóch voelt het niet goed. Wat ik dan doe? Ik vraag m’n directe omgeving (vrouw, kids), vrinden en maak de kring wat groter als ik er nog niet uit kom met wat goede bekenden, zakelijke relaties en collega’s.
Vorige week had ik zoiets. Mijn nieuwe column was klaar, vond ‘m goed doordacht, had stukken herschreven, passages verwijderd en ik was tevreden.
M’n column van vorige week, zo moet u weten, had lading. U weet wel, power, kracht, passie! Twee recente ontwikkelingen hebben me nogal geraakt en ik was het nare gevoel dat ik ervan over heb gehouden (bijna) helemaal kwijt door het van me af te schrijven.
De allerlaatste dag voor m’n vakantie, m’n laatste afspraak, noemde m’n gesprekspartner me een passionele man. Het gesprek ging over één van de 2 eerder genoemde situaties en hij zei me dat passie soms ook verkeerd kan uitpakken. Hij was er positief door geraakt, enkele van zijn collega’s wat minder. We hebben het uitgesproken en na een goede espresso positief uit elkaar gegaan.
Het andere zat me nog steeds niet lekker. Dus heb ik dit geprobeerd op te schrijven in de betreffende column, die van afgelopen week dus.
In een column vergroot je zaken uit en anderen maak je wat kleiner, het leuke van een column is dat je soms dingen kunt zeggen op een manier die anders is, prikkelend. Je kan de vinger op de zere plaats leggen zonder dat je direct een pleister hoeft te plakken.
Hetgeen ik had opgeschreven zat me echter niet helemaal lekker… Niet alleen had ik het over minder belangrijke zaken van het leven, ik had dit keer het ook over een vakgroep en velde een oordeel over hen. Dan begeef je je op glad ijs en ga je misschien de grens van het betamelijke over. Wist het alleen niet zeker, heb ‘m daarom ook niet alleen voorgelegd aan de eerdergenoemde maar ook aan betrokkenen.
Ben toch wel geschrokken van hun reacties, wat ik niet persoonlijk bedoelde werd wel zo opgepakt en ik kreeg het gevoel dat ik mensen zou kunnen beschadigen. Onbedoeld kwetsen. Daarom ben ik van mening dat ik de column van vorige week niet kan plaatsen.
Ben wederom een ervaring rijker, je bent nooit te oud om te leren. U bent een column armer maar na bovenstaande te hebben gelezen ga ik ervan uit dat hiermee instemt.
Ik wens u een fijne vakantie!
Rob Roef, juli 2015
