05
Dec
11

Manhattan distance

Moet je jezelf eens voorstellen dat je een schuifpuzzel op moet lossen, je weet wel zo’n 2-dimensionale puzzel met los-van-elkaar-zittende vakjes waarbijéén vakje ontbreekt.  Als alle vakjes in de juiste volgorde liggen dan ontstaat een afbeelding of een cijferreeks. Niets moeilijks aan. Behalve als depuzzel niet klopt, als er 2 vakjes per ongeluk expres zijn omgedraaid. De kans dat die schuifpuzzel, die op een “willekeurige“ manier in elkaar gezet is,wordt opgelost is erg klein. Maar nog steeds wel aanwezig.

Ik weet bijna zeker dat veel lezers van dit stukje tekst in het verleden hebben geworsteld met Rubik’s Cube, de kubus met zijvlakken in een andere kleur, 3 rijen iedere kant, ieder bestaande uit 3 blokjes die om een verticale én horizontale as kunnen draaien. Het is de bedoeling om de blokjes van de kubus zo te draaien dat de 6 vlakken een egale kleur krijgen. We kennen allemaal wel iemand die deze puzzel fluitend oplost. Diegenen die het niet konden raakten gefrustreerd en haalden de kubus uit elkaar of haalden de plakkertjes van de blokjes om ze vervolgens op de juiste plaats te plakken.

openBIM lijkt voor veel mensen op een puzzel die ze niet kunnen (lees willen) oplossen en daarom er liever tegen ageren en het “één van de leukste marketinginitiatieven van het moment” noemen. Argumenten verzinnend om maar niet te hoeven toegeven aan de kracht van de markt hebben hele volksstammen besloten om te standaardiseren op één systeem.

Leuk is het om te zien dat een van de grootste gesloten bolwerken van de Nederlandse bouwwereld onlangs ‘uit de kast kwam’ en – zonder het te weten – een lans brak voor de verdere adoptie van openBIM als standaard.

Het ontkennen van openBIM als standaard is net zoiets als het ontkennen van de stelling van Pythagoras.

a²+b²=c²

Share

Leave a Reply

Geef een reactie

Jouw e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Verplichte velden zijn gemarkeerd met *

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.