Voor de zoveelste keer ben ik te laat met het inleveren van m¹n column. De oorspronkelijke deadline staat in mijn agenda en daar probeer ik me aan te houden maar van de hoofdredacteur ontving ik een bericht of ik als soort van statement de ruimte bedoeld wit wilde laten? Nog steeds staat de nieuwe deadline niet in mijn systeem….
Het plannen van taken en de uitvoering ervan heet tijdmanagement en ik herinner me nog goed de tijd dat ik rondliep met een time-manager, een soort van te grote agenda waarin je met tabbladen onderscheid aanbracht in prioriteit, type en aandachtsveld van je acties en aantekeningen. Hoewel ik “niet uit de heg ben geknipt” snapte ik het principe wel maar vond het niet direct logisch hoe met het boekwerk om te gaan… Dus ging ik 3 dagen op cursus.
Na de cursus snapte ik volkomen hoe ik het boekwerk moest toepassen en dagelijks besteedde ik wel meer dan een half uur met het bijwerken van de veredelde agenda. Tabbladen verschuiven, inhoud verwijderen en andere inhoud toevoegen, vooral alle – uiteraard met potlood geschreven – aantekeningen op de juiste plek archiveren. Het kostte wat tijd maar dat won je er wel mee terug.
Nog niet eens 20 jaar later – terwijl ik dit schrijf is het de 20ste verjaardag van internet – werk ik met een iPhone en heb ik de beschikking over de modernste apparatuur en programmatuur om 24 uur per dag, 265 dagen per jaar geheel te kunnen plannen. Het wordt me allemaal te veel, iedereen denkt maar gebruik te kunnen maken van mijn tijd en wil afspraken maken en als het niet lukt om elkaar IRL (in levende lijve) te zien dan bellen we elkaar wel vanuit de auto of gewoon thuis op de bank in het weekend. Tijd nemen om te plannen? Ben je gek, afspraken zijn er om af te kunnen zeggen!
Dit weekend kwam ik op zolder de gebruiksaanwijzing van mijn oude dikkerd tegen, die ben ik nu weer aan het lezen.
Ik wens u veel tijd in 2009!
